Weten is een ding, begrijpen iets heel anders

‘Ja maar, waarom dan?’

Op de een of andere manier ben ik wat die vraag stellen betreft nooit mijn vierjarigen-fase ontgroeid. De afgelopen twee maanden, sinds ik gestart ben bij Transfer Solutions, heb ik mijn hart wat dat betreft op kunnen halen! Dat is wel eens anders geweest.

Wat eraan vooraf ging

Ruim een jaar geleden begon ik, ongehinderd door enige kennis van of ervaring met IT, als Outsystems Trainee bij een softwarebedrijf dat mensen intern wilde opleiden.. Doodeng, maar ik had er zin in. Ik had al zoveel verschillende dingen gedaan, dit zou dus vast ook goed gaan. Samen met drie anderen zou ik in een periode van zes maanden worden opgeleid tot ontwikkelaar.

Na een week voorbereiding door het kijken van onlinecursussen over data modeling, CSS, HTML, etc enz begon de Outsystems Bootcamp. De eerste dag kwam ik enthousiast thuis. Ik had voorafgaand aan deze nieuwe baan thuis al de helft van het online Guided Path gekeken en die eerste modules kwam ik goed mee.

De dag erop zonk de moed me in de schoenen, ik snapte er bijna niks van. Op dag vier ben ik wanhopig in tranen uitgebarsten, ik voelde me zo stom! Normaal gesproken pik ik dingen heel snel op, maar dit leek wel een buitenaardse taal. Gelukkig bleken mijn mede-trainees ook moeite te hebben met het tempo van de bootcamp, met name doordat we de nodige basiskennis misten. Het lag dus niet aan mij.

Leren is me altijd goed afgegaan, dus ik heb mijn certificaat gehaald en werkte mee in het bedrijf, maar dat vierjarige stemmetje bleef maar knagen: ‘Je bouwt nu wel iets, maar je snapt niet wat je doet. Dat kan niet goed blijven gaan. En je wordt er doodongelukkig van!’

Uiteindelijk ben ik in goed overleg met mijn manager bij dit bedrijf weggegaan.

Eind goed, al goed

Gelukkig mocht ik al snel beginnen bij Transfer Solutions. Daar kreeg ik twee maanden lang een training in de basics van programmeren. Ik voelde me net een kind in de snoepwinkel! Of in ieder geval een vierjarige die naar hartenlust ‘Maar waarom dan???’ mocht vragen.

Ontzettend pittig, want de trainer ging er in een (voor mij) moordend tempo doorheen. Het leuke was dat er bij veel van de trainingen ook mensen van andere bedrijven aanwezig waren. Het uitwisselen van ervaringen zorgde ervoor de de stof veel meer beklijfde. Niet alleen tijdens de training zelf, maar ook bij de lunch, waarvoor we iedere dag naar een lunchroom gingen.

Zo waren er bij de SQL- en PLSQL-cursus een aantal stagiaires aanwezig die echt nog door een schoolbril keken. Entity Relation Modeling volgden we onder andere met een dame die jarenlang wetenschappelijk onderzoek had gedaan en continu de trainer het vuur aan de schenen legde over de formulering van de opdrachten. Heerlijk!

Voor de Outsystems Reactive Bootcamp was zelfs iemand uit Duitsland ingevlogen. Het leuke van deze bootcamp was dat er cursisten waren met zoveel verschillende achtergronden dat er enthousiast gediscussieerd werd. In het (steenkolen) Engels, wat niet altijd de duidelijkheid van argumenten ten goede kwam.

Tijdens HTML/CSS en Javascript kregen we gezelschap van vier jongens die gedetacheerd zitten bij defensie. Leuk om hun verhalen te horen over hoe werken bij defensie eraan toegaat. De DBA-training en Outsystems Mobile Bootcamp waren opvallend rustig, met slechts drie cursisten in plaats van een vol lokaal. Wat een verschil.

Ik was ’s avonds en in het weekend een halve zombie. Maar het was het helemaal waard! Er vielen zoveel puzzelstukjes op hun plaats. Ik snap nu wat ik doe wanneer ik een actie maak, steeds vaker in ieder geval.

Ik heb nog een lange weg te gaan, er is nog zoveel te leren. Heerlijk! Ik mag puzzelen, spoorzoeken, creatieve oplossingen zoeken. En, bovenal, me afvragen ‘Ja maar, waarom dan?’ Ik kan niet wachten om ‘in het echt’ aan de slag te gaan: een opdracht bij een klant (uiteraard wel onder begeleiding van een senior collega)!